 Webmaster Jeroen Kroon
Webdesign Ben Hiemstra
|
|
Zondag 10 juli,
Vandaag een verhaaltje van de crew, dus dit keer geen vliegverhaal. De dag begon standaard als elke ochtend met een warme douche en een goed ontbijt in het restaurant. Daarna snel ff de kist aftanken en over de weegbrug rijden. 20 minuten na het ontbijt stond de kist in de grid en hadden we nog een uur over. Omdat de sealing wat (winter)onderhoud nodig had hebben we de tijd nuttig besteed om deze te bij te werken. Daarna snel naar de briefing en vervolgens om 11:30 de eerste start. We houden hier geen rekening met onderuitzakken dus na het weghelpen van het hele team zijn we rustig bij de aanhanger gaan zitten. Vervolgens zijn Steven, Peter en Hein rond half twee gestart. Ondertussen waren Jeroen en ik al onderweg naar Loppi om wat boodschappen te doen. Steven beloofde ons een langzame dag, en het weer was vrij simpel dus we hadden alle tijd voor onzelf. Na relaxt in het meertje te hebben gedobberd maar weer is terug gegaan naar de strip. Bleek dat de eerste kisten alweer geland waren en Steven nog maar 10 km uit zat :S! Dus helemaal geen langzame dag. Peter en Hein waren ondertussen zo goed als op final glide. Peter had vandaag een zeer goede dag en stond met 130,9 km/h op de derde plaats, gelijk weer een nieuw pr-etje. Goede reden voor een biertje op het terras.
Tommy
|
|
| Opdrachten en Uitslagen zondag 10 juli |
|
| Europese Kampioenschappen in de klasses: club, standaard en 18-meter. |
Vandaag, 10 juli 2005, beginnen op het Slowaakse vliegveld Nitra de 13e europese kampioenschappen zweefvliegen in de klasses: club, standaard en 18-meter. Wedstrijdperiode: 10 t/m 22 juli. Voor de verrichtingen van het nederlandse team zie: http://nitra.vanstratum.com/
|
|
| Opdrachten en Uitslagen zaterdag 9 juli |
|
| Opdrachten en Uitslagen vrijdag 8 juli |
|
| Opdrachten en Uitslagen donderdag 7 juli |
|
| Verslag van Peter, Woensdag 6 juli |
woensdag 6 juli 2005
 Vandaag net als de andere dagen eerst het vliegtuig vol water tanken, over de weegbrug rijden (precies 750 kg), de kist in de grid zetten. Daarna 15 minuten tijd om te ontbijten om om 10 uur bij de briefing te kunnen zijn. Steven kreeg vanwege de 1ste NL overwinning een fles champagne. Super!
Vandaag een AAT van 4 uur en kans op buien, maar verder is gewoon goed weer voorspeld. De 15M klasse heeft dezelfde opdracht maar alleen een ander startpunt. Om 11:30 werden de eerste kisten opgesleept. Het stijgen was direct goed. Samen met Hein wachtend voor de start al een stukje op koers gevlogen, maar al redelijk snel om gedraaid omdat we vreesden dat het wel zou kunnen gaan over ontwikkelen. Op de weg naar de startlijn kwamen we de Duitsers al tegen. Die waren reeds gestart. Al hoogte winnend in de startsector zagen we de één na de ander afvliegen en zodra we op de maximale hoogte zaten dus ook direct afgevlogen.
Het eerste been ging als een speer en al snel zaten de Engelse bij ons kennelijk direct na ons gestart. Hein kon ik niet echt bijhouden en in de eerste sector ben ik iets eerder omgedraaid om daarna weer samen verder te kunnen. Hein ging als de brandweer en de Engelsen volgende Hein trouw. In 2de sector hielden de cumuli op en terug op koers leken zich steeds meer buien te vormen. Besloten om, ondanks dat het heel hard ging op niet tot het einde van de 2de sector te vliegen. Achteraf gezien een goede keuze. De derde sector lag volledig in de regen. Aan de west kant vonden we stijgen, maar dit werd al snel minder. Hein zal al weer enkele honderden meters hoger en ik moest hem laten gaan. Hein is door de bui noord lang een andere bui gegaan terwijl ik ver zuid om de bui ben gevlogen. Via Rayskala naar de laatste sector ging naar mijn gevoel prima. Toch heeft Hein het beter gedaan. Sterker nog hij heeft vandaag gewonnen. En nog mooier Steven heeft alweer een dagoverwinning behaald.
Peter.
|
|
| Voor tijdens de opdracht de Nieuwe Thermiek nr 3 |
|
| Opdrachten en Uitslagen woensdag 6 juli |
|
| Verslag van dinsdag 5 juli, Steven zijn dagoverwinning |
5 juli 2005, dag 2, rustdag?!?!
 Een feestelijke briefing vandaag: de 17 (!) open klasse vliegers die de 1011 km. van gisteren hebben voltooid worden in het zonnetje gezet. Ieder ontvangt een diploma en een fles champagne. Nou ja, dat laatste is natuurlijk onbetaalbaar hier in Finland, maar het lijkt er wel op. De wedstrijleider – ‘Sylva’ – neemt een welverdiend applaus in ontvangst, hij heeft gisteren toch maar mooi zijn nek uitgestoken. Daarna gaan we over tot de orde van de dag: Sylva geeft ons vandaag een ‘rustdag’ (zijn woorden) met opdrachten van net onder- (15 m.) en net boven (open) de 500 km. De meteo man noemt dit weer het beste wat Finland te bieden heeft en wij geloven hem.
Meteen na de start om 11.30 gaat het met 3 m/s naar 2100 meter, ware het niet dat de hoogte limiet op FL65, ruim 1800 meter ligt. Het is de wedstrijdleiding vandaag niet gelukt om een grotere hoogte voor ons te krijgen. Rekenend met 125 km/h wil ik tussen 13.30 en 14.00 over de lijn gaan, maar wanneer de Duitsers om 13.20 starten ga ik toch maar mee. Het is even wennen om na vele jaren het zonder mijn teamgenoot Hein te moeten stellen en dan is het toch wel prettig om in goed gezelschap te verkeren. Het eerste been loopt slecht – we vinden het goede stijgen niet – en vlak na het eerste keerpunt komt de 6 minuten later gestarte Centka al onder ons door. Maar dan geeft de Deutsche Manschaft gas. Met de tong op mijn schoenen kan ik maar net bijblijven. Mooie wolkenstraten en alleen draaien op 3,5 m/s of meer. Oppassen dat de hoogtelimiet niet wordt overschreden….dat betekent vanaf 1700 meter de laatste cirkel om niet boven de 1800 meter uit te komen! Na het tweede keerpunt lukt het mij eindelijk om eens voorop te vliegen en tot mijn verbazing halen mijn Duitse concurrenten voor de eerste de beste (goede) bel waarop ik indraai hun neus op. Terwijl ik binnen enkele cirkels tegen de hoogtelimiet geplakt zit zie (en hoor) ik hen laag prutsen. Mooooooi!
De rest van de vlucht is een kwestie van de voorsprong vasthouden en een final glide over eerst 10 kilometer bos en daarna plat op het dek over het meertje dat hier vlak voor baan 12 ligt. Op de rand van het vliegveld ziet het zwart van de mensen die naar de spectaculaire finishes komen kijken (zie de mooie foto’s van Jeroen). Na de landing de minuten aftellen en dan de vreugde: een dagoverwinning met 135 km/h en bovendien de eerste plaats in het klassement. Alle reden voor een rondje bier – halve liters, de Finnen doen het niet voor minder. Morgen weer mooi weer en dan geen ‘rustdag’….
Steven
 Nog meer spectaculaire finish-foto's in fotoalbum dinsdag 5 juli.
|
|
|
|
www.thermiekfotowedstrijd.nl
