Nogmaals Transponders (Nieuwsbrief KNVvL)
Geplaatst door webmaster op 05-02-2008 00:00
Uit de reacties op de laatst verstuurde nieuwsbrief bleek dat niet alles voor iedereen even duidelijk is, en wat de huidige situatie precies inhoudt.

Daarom dit extra bericht.

De verplichting voor generatorloze luchtvaartuigen om een transponder te voeren is al jaren oud. De datum 31 maart 2008 is het resultaat van twee eerder uitgestelde data. Dit uitstel is niet vreemd, want op die momenten was er geen geschikte transponder te vinden, was geen enkele stakeholder, zoals luchthavens, luchtverkeersleiding, Luchtmacht en transponderfabrikanten, in staat om met de nieuwe regelgeving te werken of bruikbare transponders te leveren. Ook de mogelijke medische gevolgen zijn niet voldoende bekend en niet gekwantificeerd. Voor de meeste problemen geldt dat ze nog steeds niet opgelost zijn!

Klik op Lees meer


Uitgebreid nieuws
De transponderplicht houdt in dat ieder luchtvaartuig een transponder dient te voeren wanneer gebruik gemaakt wordt van het luchtruim, met uitzondering van luchtruimklasse G tot 1200 ft of in zogenaamde TFZ’s, Transponder Free Zones. Modelvliegers en bijvoorbeeld snorvliegers, die door hun aandrijving niet boven de 1200 ft hoeven te komen, is de transponderplicht geen issue. Maar dan moeten ze wel onder dit niveau blijven. Echter voor de rest van de genoemde luchtsporten wordt bij een beetje thermiek de 1200 ft al snel overschreden. Om niet (te) snel weer aan de grond te staan, wil je hoger dan die 1200 ft klimmen. Zonder transponder wordt overland vliegen dus onmogelijk gemaakt.

De transponderverplichting betreft een aanbeveling van ICAO die de lidstaten om kunnen zetten in nationale regelgeving. Hoewel de nut en noodzaak voor de meeste van ons, inclusief de KNVvL, onduidelijk is, is de regel bedoeld om de veiligheid te verghogen. Deze onderliggende argumentatie wordt steeds verder opgerekt naar bijvoorbeeld surveillance. De luchtverkeersleiding wil weten wat waar gebeurt, ook in de gebieden waar het commerciële en militaire verkeer nauwelijks of niet komt. De KNVvL kan zich om bovenstaande redenen inleven in de positie van DGTL die de aanbeveling serieus wil nemen. Ook de KNVvL neemt de aanbeveling serieus voor de invoering van de transponders en werkt daar zelfs actief in mee middels de Werkgroep Implementatie Transponders (WIT), om een gestroomlijnde en veilige invoering te garanderen.

Waar de KNVvL echter geen begrip voor heeft is de dadendrang die DGTL ten toon spreidt door geen oog te houden voor de complexiteit van de materie. Ook DGTL heeft de mogelijkheid en bevoegdheid gekregen om de transponderplicht uit te stellen en/of gefaseerd in te voeren en veel minder verstrekkend dan op dit moment wordt voorgesteld. De omliggende landen hebben hier al het voorbeeld van gegeven, waaruit realiteitszin blijkt. In dat buitenland stelt men: In bepaalde gebieden een transponder: de rest is transpondervrij. Nederland zegt: Overal transponders behalve.... Met dit beleid gaat Nederland tevens in tegen de bepalingen van ICAO. De KNVvL verzoekt DGTL dan ook om niet harder van stapel te lopen dan nodig is, en de Road Map, zoals deze is opgesteld, door te voeren. Uit de tussenrapportage is feitelijk vast komen te staan dat er nog veel te veel technische, principiële en veiligheidsgronden zijn waaruit blijkt dat 31 maart 2008 onverantwoord is om te handhaven.

Wat men schijnbaar niet wil begrijpen, dat wanneer de veiligheid AANTOONBAAR is gediend met een bepaalde maatregel, dat de luchtsporters als eerste zeggen dat ze er blij mee zijn. De eerste luchtsporter die graag in contact WIL komen met een F-16 moet nog geboren worden! Het huidige voorstel voor de TFZ, de gebieden waar gevlogen kan worden zonder transponder, zullen zo beperkt zijn dat er congestie plaatsvindt in deze gebieden. Op mooie (weekend)dagen zal de veiligheid juist meer in het geding komen. De KNVvL kan dan ook niet bevatten waarom op deze manier de transponders geïntroduceerd moeten worden.

Op dit moment zijn er een aantal acties gestart met het doel om meer gehoor te krijgen voor onze argumenten. Er staan gesprekken op stapel met een aantal tweede kamerleden. Daarnaast wordt een brief gestuurd naar de tweede kamercommissie voor verkeer en waterstaat.

Er is een gekwalificeerd advies geschreven door dhr. Frits Paymans aan de LVC, waar onder andere de Luchtmacht en IVW zijn vertegenwoordigd. De KNVvL zit in dit overleg om kennis over te brengen en heeft de mogelijkheid gekregen om gevraagd en ongevraagd advies te geven. In dit geval is het een ongevraagd, dringend advies om een aantal argumenten te heroverwegen. U vindt het advies hier.

Conclusie
De KNVvL is van mening dat de transponderplicht er zal komen, hoewel op dit moment nut en noodzaak nog niet voldoende is aangetoond. Daarom wil zij graag betrokken zijn in de veilige, gefaseerde en beargumenteerde invoering van de transponder voor die generatorloze vliegtuigen waarvan vastgesteld kan worden dat het veiliger is om met transponder te vliegen. Dit heeft zij bewezen door de WIT te vormen en hier veel energie in te steken, maar schijnbaar wordt deze moeite niet gewaardeerd door de opdrachtgever! De vraag rijst dan ook of het nog wel nut heeft om de commissie voort te zetten. Wanneer hier uitsluitsel over is, zal dit op de website bekend worden gemaakt.

De KNVvL hoopt hiermee wat meer duidelijkheid gegeven te hebben op welke manier ze omgaat met de ontwikkelingen op het gebied van de transponderplicht.